راهکارهای تاب آوری شرکتهای ساختمانی در شرایط ناپایدار کنونی

 

در نشست بزرگداشت پدران و مردان سازنده کشور تشریح شد:

راهکارهای تاب آوری شرکتهای ساختمانی در شرایط ناپایدار کنونی

 

عصر روز یکشنبه ۲۳ دی ماه، گردهمایی صمیمی و دوستانه‌ای به مناسبت میلاد فرخنده مولای متقیان امام علی (ع) و تجدید دیدار و بزرگداشت جایگاه پدران و مردان سازنده کشور، در سندیکای شرکتهای ساختمانی ایران برگزار شد. در این برنامه که مجری آن موسسه بهبود مهندسی و ساخت کنعان بود، ضمن بحث و بررسی راهکارهای تاب آوری شرکتهای ساختمانی در شرایط ناپایدار کنونی، از سندیکای شرکتهای ساختمانی ایران به عنوان کهن­سال­ترین نهاد مردمی ایران تقدیر شد. لوح سپاس این مراسم به نمایندگی از همه رادمردان صنعت احداث ایران به سندیکای شرکتهای ساختمانی ایران،  اعطا شد. 

در آغاز این نشست دکتر ایرج گلابتونچی دبیر سندیکای شرکتهای ساختمانی ایران، ضمن خیر مقدم به حاضران عنوان کرد: این نشست صمیمانه مزین به نام «پدر» است. پرتلاش­ترین پدران جامعه، پدرانی هستند که در صنعت احداث کار کرده­اند. پدران همواره به دنبال ساختن سرپناهی برای فرزندان خود هستند و مهندسان کسانی هستند که این سرپناه را می­سازند. پدر واقعی همواره به دنبال ساخت و ساز است و ساختن را بهترین راه برای جلوگیری از جنگ و بحران، و تامین امنیت و رفاه مردم می­داند. برای تحقق همین آرزو است که مهندسان پرچم سازندگی را به دست گرفته­اند.

دبیر سندکا افزود: این روزها کار کردن در عرصه سازندگی با مشکلات متعددی روبرو است، اما این شرایط باعث ناامیدی کسانی که سازندگی را در فراز و نشیب­های مختلف ادامه دادند نمی­شود. امیدواریم چراغ سازندگی همواره روشن باشد و سایه مردان بزرگ صنعت احداث بر سر ما مستدام باشد. قطعا پشت سر این بزرگمردان، شیرزنان ایرانی هستند که بستر کار را برای آنها فراهم می­کنند و همپای آنان در رده­های مختلف صنعت احداث مشغول به کار هستند.

وی افزود: این مراسم مزین به نام امام اول شیعیان است. پیامبر اکرم(ص) خود را شهر علم و علی(ع) را دروازه آن شهر معرفی کرده‌ است، کسانی هم که به دنبال کسب دانش و خدمت به مردم از طریق آن هستند، راه اولیا را ادامه می­دهند. بزرگترین شرکتهای دانش بنیان کشور، شرکتهای پیمانکاری هستند که از دانش خود برای «ساختن» بهره می­برند. پاسداشت حضرت امیر، پاسداشت علم و عمل است و بزرگترین نمود یگانگی در علم و عمل، شرکتهای ساختمانی هستند.

دکتر گلابتونچی تصریح کرد: سازندگی در شرایط کنونی، کار بسیار دشواری است اما سندیکا تلاش می­کند، با اقدامات و پیگیری­های خود در جهت تسهیل فضای کسب و کار بکوشد و گام مثبتی در راستای تاب­آوری شرکتها بردارد. برگزاری جلساتی از این دست و تقدیر از بزرگمردان صنعت احداث، وظیفه­ای است بر گردن ما که چراغهای­ راه در اختیار نسل آینده قرار می­دهد.

دکتر ناصر احمدزاده، استاد دانشگاه و مولاشناس نیز در این نشست حاضر بود و در بخشی از سخنان خود با اشاره به اهمیت درس گرفتن از تجربه نسل گذشته و گوش سپردن به اندرز بزرگان، عنوان کرد: انتقال تجربه به نسل آینده کار دشواری است و تلاشی از سویدای جان می­طلبد. امام علی در نامه­ای به فرزند خود، عنوان می­کند:«من تاریخ را چنان خوانده­ام که گویی یکی از آنان بوده­ام.» اما این تجربه زیسته را چگونه می­توان به نسل آینده منتقل کرد؟ این امر فقط با به نمایش گذاشتن کار و زندگی ممکن است. چنانچه در مقدمه تذکرهالاولیاءآمده: «از قرآن و حدیث که بگذریم تنها سخن بزرگان طریقت است که ارزش شنیدن دارد زیرا که نتیجه حال است نه ثمره قیل و قال». به عبارتی سخن این بزرگان نتیجه زندگی آنان و بلکه خود زندگی آنان است. پدر فرهیخته پدری است که با زندگی و رفتار خود، آموختنی­ها را به فرزند خود می­آموزد، همچنان که پدران حاضر در این جمع، عشق به سازندگی را به فرزندان خود منتقل می­کنند.

پس از اجرای موسیقی شاد توسط گروه بارانا، و معرفی برنامه­ های آموزشی که با همکاری سندیکا و موسسه بهبود مهندسی و ساخت کنعان برگزار خواهد شد، دکتر علی کنعانی، رئیس موسسه بهبود مهندسی و ساخت کنعان در زمینه «راهکارهای تاب آوری شرکتهای ساختمانی در شرایط ناپایدار کنونی» به ایراد سخنرانی پرداخت.

وی در بخشی از سخنان خود عنوان کرد: شرکتها و سازمانها مانند موجودات زنده­ای هستند که در بستری با شرایط بیرونی ثابت فعالیت می­کنند، و این شرایط ثابت برنامه­ریزی و عملکرد آنها تسهیل می­کند. در این شرایط شرکتها به برنامه­ریزی بلندت مدت و بهره­مندی از نیروی انسانی پایدار روی می­آورند. اما با تغییر عوامل محیطی، ناپایداری روی می­دهد.

دکتر کنعانی افزود: سازمان با یک محیط درونی و یک محیط بیرونی در ارتباط است. اگر عوامل بیرونی برای سازمان تهدیدی ایجاد کنند و مدیران سازمان بتوانند در برابر آن واکنش نشان دهند یا آن را کنترل کنند، وارد مقوله­ای به نام «مقابله» شده­اند. بسیاری از مسائل و چالشهای امروزی را نمی­توان عوامل ناپایدار دانست. همه ما با چالش هایی مربوط به نیروی کار، عوامل فنی، و … روبرو هستیم. شناسایی و برخورد با ریسکها هم جزو چالشهای روزمره پیش روی شرکتها است. برخورد با معلومهای نامعلوم یا ریسکهایی که نمی­دانیم اتفاق می­افتند یا نه، هم جزو چالشها است.

وی گفت: عوامل بیرونی که در بحث تاب­آوری مورد توجه ما قرار می­گیرد، عوامل ناپایداری هستند که بر کسب و کار سازمان تاثیر می­گذارند اما سازمان نمی­تواند روی آنها تاثیر بگذارد. وقتی شرکت قادر به تغییر محیط نیست، تنها کاری که می­تواند انجام دهد تاب­آور بودن است. به عبارتی خود را به نوعی توانمند کند که اثرات منفی تهدید بیرونی را در سازمان خود به حداقل برساند و با حفظ بقای خود، تلاش کند تا قدمی رو به جلو بردارد.

دکتر کنعانی با اشاره به بروز ناپایداری­ها در بسیاری از نقاط جهان عنوان کرد: ما وارد عصر وکا (VUCA) شده­ایم. عصری که در آن کسب و کارها با عدم قطعیت، پیچیدگی، ناپایداری و ابهام روبرو هستند که برنامه­ریزی بلندت مدت را دشوار می­کند. در این شرایط تنها راه چاره، توانمند کردن و تطبیق شرکتها با عوامل بیرونی است. برای برخورداری از این توانمندی نیاز به وجود یک سازمان شایسته است، سازمانی که توانایی انطباق خود با شرایط بیرونی را داشته باشد. برای این کار شناخت تغییرات بیرونی و واکنش آنی به این تغییرات لازم است. برای واکنش آنی نیز نظام انعطاف پذیر، فرایندهای انعطاف­پذیر و نیروی انسانی توانمند و چندوجهی لازم است.

وی تاکید کرد: تاب­آوری شرکت به معنی جلوگیری از موج و غرق شدن در آن نیست، بلکه به معنی سوار شدن بر موج بیرونی و ادامه دادن به حیات است. برای عبور از بحرانها نیاز به یک نظام راهبردی برای طرحها و پروژه­ها است به گونه­ای که در عین پایبندی به استانداردها، از انعطاف پذیری روزانه برخوردار باشد.

سخنران بعدی این نشست مهندس بیژن سعیدآبادی، عضو هیات مدیره سندیکا بود. وی عنوان کرد: در کتابهای درسی ما داستان زیبایی در مورد برزگر و پسرانش بود که برزگر با اشاره به قدرت یک دسته چوب در برابر یک شاخه چوب اهمیت اتحاد را به آنها یادآوری کرد. تشکلها در کنار هم توانمندی قابل توجهی دارند و می­توانند به بنگاههای خود برای تاب­اوری بیشتر رهنمود بدهند. تشکلها باید با هم کار کنند و در زمینه مطالبات مشترک خود با دولت تعامل کنند و هزینه-فرصت را برای بنگاههای خود کم کنند. این تشکلها باید ضمن این که توانمندسازی معطوف به بنگاه را ترویج می­کنند، طی گفتگو با سایر تشکلها، زمینه عوامل ناپایدار و نحوه برخورد با آنها به ائتلاف برسند.

 

در بخش پایانی این نشست، مهندس منوچهر ملکیانی­ فرد، عضو هیات مدیره سندیکا عنوان کرد: مرحوم مهندس احمد حامی که بسیاری او را پدر مهندسی ایران می­دانند، همواره به ما یادآوری می­کرد: «هر ایرانی که قلبش برای ایران نطپد، بهتر است هرگز نطپد». ما در چنین مکتبی بزرگ شدیم. پایه و اساس سندیکای شرکتهای ساختمانی توسط عده­ای از عشاق وطن گذاشته شد. سندیکا چند سال پس از تشکیل و در سال ۱۳۲۶ ثبت شده است، تاریخ تشکیل سازمان برنامه و بودجه نیز در سال ۱۳۲۷ است. مهندسان ایرانی نظیر مهندس عبدالمجید اعلم، مهندس کاظم جفرودی، مهندس ناصحی، مهندس مولوی و … مردان بزرگ تاریخ سازندگی ایران هستند که همزمان با نوشتن اولین برنامه عمرانی کشور، برای این که برنامه عمرانی به دست خارجی­ها اجرا نشود، بنای سندیکا را گذاشتند. این بزرگمردان طی ۵ برنامه عمرانی قبل از انقلاب، کشور را از حضور شرکتهای خارجی بی­نیاز کردند. اگر امروز ایران پابرجا مانده در سایه بزرگمردانی است که یاد و خاطره آنها همواره زنده خواهد بود.