اولین جلسه از کارگاه آموزشی «چگونگی و نکات اجرایی فسخ و خاتمه پیمان» برگزار شد
اولین جلسه از کارگاه آموزشی دو روزه با عنوان «چگونگی و نکات اجرایی فسخ و خاتمه پیمان» روز دوشنبه ۱۷ شهریور در سندیکای شرکتهای ساختمانی ایران برگزار شد. مدرس این دوره آموزشی دکتر امید امیری، کارشناس سابق مراجع داوری و حل اختلاف شورای عالی فنی بود، سرفصلهای این کارگاه آموزشی دو روزه شامل شرح و تفسیر فسخ و خاتمه در نشریه ۴۳۱۱ به همراه نکات حقوقی، قراردادی و اجرایی آن، تعریف فسخ و خاتمه، حالات فسخ، انفساخ، تفاسخ، الزامات شکلی و ماهوی در هنگام ابطال فسخ و دلایل مختلف خاتمه، و اقدامات کارفرما و اقدامات پیمانکار در صورت فسخ پیمان بود.
دکتر امید امیری، مولف و مدرس دوره‌های پیمان، در آغاز این جلسه با بیان اینکه دوره آموزشی حاضر درباره مواد ۴۶ و ۴۷ و ۴۸ شرایط عمومی پیمان است، تصریح کرد: ماده ۴۶ درباره موارد فسخ پیمان، ماده ۴۷ درباره اقدامات فسخ پیمان، و ماده ۴۸ درباره خاتمه پیمان است. طرفین پیمان اطلاعات کمی در زمینه فسخ دارند که این امر ناشی از وقوع محدود این مورد است، اما احتمال روی دادن آن برای هر پیمانکاری وجود دارد و همین امر ضرورت آشنایی با چگونگی و نکات اجرایی فسخ و خاتمه پیمان را یادآوری می‌کند.
وی افزود: پیمانکاران با اطلاع از چگونگی و نکات اجرایی فسخ می‌توانند درباره اقدامات بعدی خود و نحوه جلوگیری از اقدامات مخرب یا اشتباه طرف مقابل تصمیم بگیرند. یکی از آثار فسخ، ضبط ضمانت‌نامه و از بین رفتن اعتبار پیمانکار در سیستم بانکی است، یکی دیگر از آثار فسخ، ورود نام شرکت در تخلفات انتظامی سازمان برنامه و بودجه است که می‌تواند به تعلیق، و حتی تنزیل رتبه شرکت منتهی شود. در بند ۲ ماده ۱۰ دستورالعمل نحوه رسیدگی به تخلفات انتظامی (حرفه ای) تاکید شده که فسخ در نتیجه تقصیر پیمانکار، مصادف با یک سال محرومیت از کار است که می‌تواند کسب و کار و آینده شغلی پیمانکار را تحت تاثیر قرار دهد.
مهندس امیری تصریح کرد: پیمانکار باید نکات قراردادی و حقوقی لازم را درباره موارد فسخ پیمان بداند، تا در مواردی که انجام فسخ، با مبانی اشتباهی مدنظر است، از اجرای آن جلوگیری نماید. علاوه بر این پیمانکاران باید در زمینه اقدامات پس از فسخ و مدیریت شرایط ایجاد شده پس از آن اطلاعات لازم را داشته باشند.
وی افزود: سه مفهوم تفاسخ و فسخ و انفساخ، جزو مفاهیمی هستند که پیمانکاران باید با آنها آشنا باشند. تفاسخ یا همان ماده ۴۸ مربوط به خاتمه پیمان است که توافقی صورت می‌گیرد. انفساخ، برهم خوردن عقد، بدون اراده طرفین آن است. اما فسخ مربوط به زمانی است که یکی از طرفین به تعهدات خود عمل نکرده باشد. البته بر اساس نشریه۴۳۱۱ (شرایط عمومی و خصوصی پیمان)، پیمانکار اجازه فسخ ندارد، اما در قراردادهای EPC این حق به پیمانکار داده شده است که اقدام به فسخ پیمان کند.
وی در ادامه افزود: طبق بند الف ماده ۴۶ شرایط عمومی پیمان، کارفرما می‌تواند در صورت تحقق برخی از موارد، پیمان را طبق ماده ۴۷ شرایط عمومی پیمان فسخ کند. یکی از این موارد شامل تاخیر در تحویل گرفتن کارگاه از جانب پیمانکار بیش از مهلت تعیین شده در بند «ب»ماده ۲۸ است. مورد بعدی تاخیر در ارائه برنامه زمانی تفصیلی به مدت بیش از نصف مهلت تعیین شده برای تسلیم آن است.
امیری گفت: تاخیر در تجهیز کارگاه برای شروع عملیات موضوع پیمان، بیش از نصف مدت تعیین شده در بند «ج» ماده ۴ موافقت‌نامه نیز می‌تواند به فسخ پیمان منجر شود البته این کار در صورتی مجاز است که کارفرما قسمتی از پیش پرداخت را که باید بعد از تحویل کارگاه پرداخت کند، پرداخت کرده باشد.
مهندس امیری در ادامه این جلسه به تشریح مواردی پرداخت که با وقوع آنها کارفرما می‌تواند اقدام به فسخ پیمان نماید، و درباره جزئیات و چگونگی هر کدام از آنها، به سوال حاضران پاسخ داد. لازم به ذکر است ادامه این جلسه، روز ۱۸ شهریور ماه در سندیکای شرکتهای ساختمانی ایران برگزار شد.
